میخواستم فیلمی خارج از جریان اصلی سینمای ایران بسازم
تاریخ انتشار: ۱۰ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۰۶۲۲۶
پانصد و نود و یکمین نشست باشگاه فیلم تهران با نمایش فیلم «بعد از رفتن» به کارگردانی رضا نجاتی در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد. - اخبار فرهنگی -
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری تسنیم، پانصد و نود و یکمین نشست باشگاه فیلم تهران با نمایش فیلم «بعد از رفتن» اختصاص داشت. این نشست با حضور کورش جاهد (مجری و کارشناس) و رضا نجاتی (کارگردان فیلم) در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در ابتدای نشست، کورش جاهد اظهار کرد: فیلمهایی چون «بعد از رفتن» را در دسته آثاری قرار میدهند که اصطلاحاً به آنها فیلمهای «بازگشت» یا «Return» میگویند؛ شخصی که به شهر و خانهاش برگشته و حالا با آدمهایی برخورد پیدا میکند و خاطراتی را از او به یاد میآورند. برای ارائه نمونه دیگری از این فیلمها میتوان به فیلم «نزدیکتر» اشاره کرد که در آن هم صابر ابر ایفای نقش کرده است. در فیلم «بعد از رفتن» بازی کاملاً متفاوتی از صابر ابر نسبت به دیگر آثارش شاهد هستیم.
روزبهانی: جلوههای ویژه فیلم «دوئل» از «نجات سرباز رایان» جلوتر است/ کشورهای همسایه برای همکاری با طراحان ایرانی سر و دست میشکنندجاهد افزود: در این فیلم همه چیز در رابطه با کاراکتر صابر ابر جریان دارد و ما سعی داریم با دنبال کردن او و روابطش او را درک کنیم و بفهمیم که در گذشتهاش چه اتفاقاتی رخ داده است.
سپس رضا نجاتی، کارگردان فیلم نیز در سخنانی گفت: اگر ضعفی در «بعد از رفتن» وجود دارد، آن را به حساب این بگذارید که این فیلم نخستین تجربه من در کارگردانی است و قطعاً اگر بخواهم «بعد از رفتن» را دوباره بسازم احتمالاً با نگرش و شیوه متفاوتی آن را خواهم ساخت.
او درباره مفهوم بازگشت در فیلم سینمایی «بعد از رفتن» گفت: من سعی داشتم این مفهوم را در ساختار حفظ کنم. با هر سکانسی از فیلم که جلو میرویم، اطلاعات تازهای از زندگی کاراکتر اصلی مطرح میشود و این شکل روایی در سینمای ایران کمتر مشاهده شده است. سعی کردیم فیلمی بسازیم که بیآزار باشد و شبیه فیلمهای جریان اصلی سینما نباشد. باید بگویم به عنوان فیلم اول، کوشیدم فیلمی شریف برای ورود به سینمای بلند بسازم.
این کارگردان بیان کرد: کانسپت اولیه و اساسی این فیلم خانواده است، اینکه آدمها چطور میتوانند جلوی همدیگر بایستند و با قدرت از هم عذرخواهی کنند. حتی شخصیت کاوه که تا حدی به یک شخصیت سیاه نزدیک میشود نیز در بخشی از فیلم عذرخواهی میکند. ما مفهوم عذرخواهی و بخشش را در سه قسمت از فیلم تکرار کردهایم و من فکر میکنم در روزگار امروز، تعاملات، معاشرتها و گفتگوهای ما تقریباً در حال از دست رفتن است و این واقعاً اتفاق پیچیدهای است. گوشیهای موبایل باعث شدهاند که زیاد با هم صحبت نکنیم و من نمیدانم در ده سال آینده چه اتفاقی در جامعه رخ میدهد.
نجاتی یادآور شد: به نظر من هدف اصلی سینما قصهگویی است و اینکه ما بخواهیم به مفهوم بپردازیم، مرحلهای بعد از قصه است. در این فیلم ما قصه مردی را روایت میکنیم که قرار است گذشتهاش را جستوجو کند و سعی کردم قصه را از نقطه آغاز به پایان برسانم.
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: فیلم نقد فیلم سینمای ایران سینما بعد از رفتن فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۰۶۲۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آبهای نیلگون، روی پرده نقرهای
گرچه گذشته از معدود آثاری نظیر «جنگ نفتکشها» دست سینمای ایران از ساخت فیلمهایی با محوریت خلیج فارس خالیست، اما این دریای ناپیدا از کران، همواره بستر ساخت آثاری با مضامین گوناگون از جنگی تا تاریخی بوده است؛ یک موقعیت خاص جغرافیایی با جاذبههای چشمنواز دیداری که هر کارگردانی را برای بهره از بحر گرم و نیلگونش وسوسه میکند.
«ناخدا خورشید» از آثار دوستداشتنی سینمای ایران به کارگردانی ناصر تقوایی یکی از آن فیلمهاست که لنج ناخدایش در آبهای نیلگون خلیج همیشه فارس در گذر است. رسول ملاقلیپور نیز برای ثبت سکانسهای جنگی چهارمین فیلم بلند سینمایی خود با نام افق به آبهای گرم دریای جنوب متوسل شده است تا هجوم رزمندههای ایرانی به اسکله راداری عراق در جریان هشت سال دفاع مقدس را در چنین فضایی تصویر کرده باشد.
امیرو در «دونده» امیر نادری از دیگر شخصیتهاییست که یاد خلیج فارس را در اذهان سینمادوستان زنده میکند. گرچه نظیر سایر فیلمها پهنای بیکران آبهای آبی جنوب منظور مخاطب نمیشود، اما خلیج فارس، از مضامین اصلی داستان و عبور از آن دغدغه مهم «امیرو» است. «موج مرده» به کارگردانی ابراهیم حاتمیکیا نیز راوی روزهای پایانی خدمت یکی از فرماندهان نیروی دریایی است که اتفاقات عجیبی را در دل دریای خلیج فارس پشت سر میگذارد.
اما سهم قابهای محمد بزرگنیا از آبهای نیلگون خلیج همیشه فارس، بیش از هر کارگردان دیگری بوده است. «کشتی آنجلیکا» دومین تجربه فیلمسازی این کارگردان، به بهانه غرق شدن کشتی محمول طلا و نقره در آبهای جنوب میگذرد. همچنین محمد بزرگنیا به سال 1372، «جنگ نفتکشها» را کلید میزند، فیلمی که سهم خلیج فارس بهواسطه جنگ ایران و عراق که دامنهاش تا آبهای گرم جنوب کشیده شده، بیش از قاب و تصویر است.
«راه آبی ابریشم»، اثری پر بازیگر که به سفر طولانی یک ناخدا برای رساندن مالالتجارهای به چین میپردازد، سومین فیلم محمد بزرگنیا با نقشآفرینی پهنه بیکران دریای جنوب است. در این فیلم، سفر پرماجرای ناخدا از آبهای نیلگون خلیج فارس آغاز میشود.
خلیج فارس هنوز از سینمای ایران طلب دارد و باید خیلی بیشتر سهمش را از سینمای ایران بگیرد.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر